استفاده از شیمی کانی‌ها در تعیین شرایط تشکیل کمپلکس گرانیتوئیدی بروجرد و هاله دگرگونی آن

Authors

  • زهرا طهماسبی 1 گروه معدن، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه لرستان، ایران
Abstract:

توده گرانیتوئیدی بروجرد با طیف سنگ‌شناسی کوارتزدیوریت، گرانودیوریت و مونزوگرانیت همراه با دایک‌های اسیدی در درون فیلیت‌های همدان نفوذ کرده و هاله دگرگونی را سبب شده است. بررسی شیمی کانی‌ها در منطقه مورد مطالعه نشان می‌دهد که بیوتیت دارای ترکیب متنوعی بوده، ماگمای سازندة آن‌ها طیفی از ساب‌آلکالن تا کالک‌آلکالن است. آمفیبول‌ها در گروه کلسیک و در زیرگروه منیزیوهورنبلند قرار می‌گیرند و شاهدی برای نوع I بودن توده گرانیتوئیدی بروجرد هستند. ‌ترکیب پلاژیوکلازها از الیگوکلاز-آندزین‌ تا لابرادوریت تغییر می‌کند و آلکالی‌فلدسپارها در ردة ارتوکلاز قرار می‌گیرند. ‌فلدسپارهای پگماتیت‌ها از دو نوع سدیک (آلبیت) و پتاسیک (ارتوکلاز) هستند. روند تغییر ترکیب فلدسپارها در واحدهای مختلف سنگی از قطب بازیک‌تر به‌سمت قطب اسیدی تر تفریق ماگمایی را نشان می‌دهند. گارنت در تمام نمونه‌ها از نوع آلماندن- اسپسارتین بوده، دارای یک منطقه‌بندی است. بررسی‌ها نشان می‌دهند که گارنت در هورنفلس‌ها و گرانودیوریت‌ها هم ﻣﻨﺸﺄ و غیرماگمایی بوده ولی در پگماتیت‌ها دارای ﻣﻨﺸﺄ ماگمایی است. فشارسنجی بر اساس مقدار Al آمفیبول‌ها در کوارتزدیوریت ها، فشار تبلور را ٤٣/0 تا ٦١/١ و بر اساس پارامتر Altotal در برابر Fetotal / (Mg + Fetotal) فشار ١ تا ٣ کیلوبار را برآورد می‌کنند. دماسنجیهورنبلند- پلاژیوکلاز در این سنگ ها، دمای ٦٥٣ تا ٧٣٢ درجه سانتی‌گراد را برای به تعادل رسیدن این دو کانی و دماسنجی گارنت- بیوتیت دمای ٤٧٢ درجه سانتی‌گراد را برای زوج گارنت و بیوتیت در هورنفلس‌ها نشان می‌دهد. مقدار فوگاسیته برآورد شده (log ¦O2 از 3/18- تا 6/15-) حاکی از اکسیدان‌بودن ماگما (وجود مگنتیت و آمفیبول‌های غنی از منیزیم نیز آن را تأیید می‌کند) و شاهدی برای تشکیل آن در مرز ورقه‌های همگراست.توده گرانیتوئیدی بروجرد با طیف سنگ‌شناسی کوارتزدیوریت، گرانودیوریت و مونزوگرانیت همراه با دایک‌های اسیدی در درون فیلیت‌های همدان نفوذ کرده و هاله دگرگونی را سبب شده است. بررسی شیمی کانی‌ها در منطقه مورد مطالعه نشان می‌دهد که بیوتیت دارای ترکیب متنوعی بوده، ماگمای سازندة آن‌ها طیفی از ساب‌آلکالن تا کالک‌آلکالن است. آمفیبول‌ها در گروه کلسیک و در زیرگروه منیزیوهورنبلند قرار می‌گیرند و شاهدی برای نوع I بودن توده گرانیتوئیدی بروجرد هستند. ‌ترکیب پلاژیوکلازها از الیگوکلاز-آندزین‌ تا لابرادوریت تغییر می‌کند و آلکالی‌فلدسپارها در ردة ارتوکلاز قرار می‌گیرند. ‌فلدسپارهای پگماتیت‌ها از دو نوع سدیک (آلبیت) و پتاسیک (ارتوکلاز) هستند. روند تغییر ترکیب فلدسپارها در واحدهای مختلف سنگی از قطب بازیک‌تر به‌سمت قطب اسیدی تر تفریق ماگمایی را نشان می‌دهند. گارنت در تمام نمونه‌ها از نوع آلماندن- اسپسارتین بوده، دارای یک منطقه‌بندی است. بررسی‌ها نشان می‌دهند که گارنت در هورنفلس‌ها و گرانودیوریت‌ها هم ﻣﻨﺸﺄ و غیرماگمایی بوده ولی در پگماتیت‌ها دارای ﻣﻨﺸﺄ ماگمایی است. فشارسنجی بر اساس مقدار Al آمفیبول‌ها در کوارتزدیوریت ها، فشار تبلور را ٤٣/0 تا ٦١/١ و بر اساس پارامتر Altotal در برابر Fetotal / (Mg + Fetotal) فشار ١ تا ٣ کیلوبار را برآورد می‌کنند. دماسنجیهورنبلند- پلاژیوکلاز در این سنگ ها، دمای ٦٥٣ تا ٧٣٢ درجه سانتی‌گراد را برای به تعادل رسیدن این دو کانی و دماسنجی گارنت- بیوتیت دمای ٤٧٢ درجه سانتی‌گراد را برای زوج گارنت و بیوتیت در هورنفلس‌ها نشان می‌دهد. مقدار فوگاسیته برآورد شده (log ¦O2 از 3/18- تا 6/15-) حاکی از اکسیدان‌بودن ماگما (وجود مگنتیت و آمفیبول‌های غنی از منیزیم نیز آن را تأیید می‌کند) و شاهدی برای تشکیل آن در مرز ورقه‌های همگراست.توده گرانیتوئیدی بروجرد با طیف سنگ‌شناسی کوارتزدیوریت، گرانودیوریت و مونزوگرانیت همراه با دایک‌های اسیدی در درون فیلیت‌های همدان نفوذ کرده و هاله دگرگونی را سبب شده است. بررسی شیمی کانی‌ها در منطقه مورد مطالعه نشان می‌دهد که بیوتیت دارای ترکیب متنوعی بوده، ماگمای سازندة آن‌ها طیفی از ساب‌آلکالن تا کالک‌آلکالن است. آمفیبول‌ها در گروه کلسیک و در زیرگروه منیزیوهورنبلند قرار می‌گیرند و شاهدی برای نوع I بودن توده گرانیتوئیدی بروجرد هستند. ‌ترکیب پلاژیوکلازها از الیگوکلاز-آندزین‌ تا لابرادوریت تغییر می‌کند و آلکالی‌فلدسپارها در ردة ارتوکلاز قرار می‌گیرند. ‌فلدسپارهای پگماتیت‌ها از دو نوع سدیک (آلبیت) و پتاسیک (ارتوکلاز) هستند. روند تغییر ترکیب فلدسپارها در واحدهای مختلف سنگی از قطب بازیک‌تر به‌سمت قطب اسیدی تر تفریق ماگمایی را نشان می‌دهند. گارنت در تمام نمونه‌ها از نوع آلماندن- اسپسارتین بوده، دارای یک منطقه‌بندی است. بررسی‌ها نشان می‌دهند که گارنت در هورنفلس‌ها و گرانودیوریت‌ها هم ﻣﻨﺸﺄ و غیرماگمایی بوده ولی در پگماتیت‌ها دارای ﻣﻨﺸﺄ ماگمایی است. فشارسنجی بر اساس مقدار Al آمفیبول‌ها در کوارتزدیوریت ها، فشار تبلور را ٤٣/0 تا ٦١/١ و بر اساس پارامتر Altotal در برابر Fetotal / (Mg + Fetotal) فشار ١ تا ٣ کیلوبار را برآورد می‌کنند. دماسنجیهورنبلند- پلاژیوکلاز در این سنگ ها، دمای ٦٥٣ تا ٧٣٢ درجه سانتی‌گراد را برای به تعادل رسیدن این دو کانی و دماسنجی گارنت- بیوتیت دمای ٤٧٢ درجه سانتی‌گراد را برای زوج گارنت و بیوتیت در هورنفلس‌ها نشان می‌دهد. مقدار فوگاسیته برآورد شده (log ¦O2 از 3/18- تا 6/15-) حاکی از اکسیدان‌بودن ماگما (وجود مگنتیت و آمفیبول‌های غنی از منیزیم نیز آن را تأیید می‌کند) و شاهدی برای تشکیل آن در مرز ورقه‌های همگراست.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

استفاده از شیمی کانی ها در تعیین شرایط تشکیل کمپلکس گرانیتوئیدی بروجرد و هاله دگرگونی آن

توده گرانیتوئیدی بروجرد با طیف سنگ شناسی کوارتزدیوریت، گرانودیوریت و مونزوگرانیت همراه با دایک های اسیدی در درون فیلیت های همدان نفوذ کرده و هاله دگرگونی را سبب شده است. بررسی شیمی کانی ها در منطقه مورد مطالعه نشان می دهد که بیوتیت دارای ترکیب متنوعی بوده، ماگمای سازنده آن ها طیفی از ساب آلکالن تا کالک آلکالن است. آمفیبول ها در گروه کلسیک و در زیرگروه منیزیوهورنبلند قرار می گیرند و شاهدی برای ن...

full text

تعیین واکنش‌های دگرگونی بخش دما بالای هاله دگرگونی توده گرانیتوئیدی بروجرد بر اساس مدل جبری

کاربرد روز افزون ریاضی در سال‌های اخیر در علوم باعث شده مدل‌های ریاضی برای توجیه فرآیندهای زمین شناسی ارائه شود. محققان روشی بر پایه محاسبات ریاضی و مدل جبری برای تعیین واکنش‌های دگرگونی معرفی نموده اند. هاله دگرگونی پلیتی در شمال توده گرانیتوئیدی بروجرد در شرق شهر بروجرد توسعه یافته است. در این تحقیق برای اولین بار از مدل جبری برای تعیین واکنش های دگرگونی منطقه دمابالا حاشیه شمالی این هاله دگر...

full text

مطالعه شرایط تشکیل و پتانسیل گوهرشناسی کردیریت، کیانیت و آندالوزیت‌های موجود در هاله دگرگونی کمپلکس الوند، همدان، ایران

منطقه مورد مطالعه در هاله دگرگونی باتولیت الوند، استان همدان، واقع شده است. کردیریت‌های موجود درمزوسوم میگماتیت‌های منطقه بسیار درشت بلور می‌باشند و همراه با اسپینل (لعل) هستندکه بالا رفتن دمای دگرگونی و پدیدة ذوب بخشی سبب رشد آنها شده است. مقدار کسر مولی (xmg) کردیریت با افزایش درجه دگرگونی از زون فلدسپار پتاسیم – کردیریت تا اسپینل – کردیریت افزایش می‌یابد ( 45/0 تا 62/0). دما و فشار تش...

full text

ساز و کار تشکیل فیبرولیت در هاله دگرگونی گرانیت مشهد

The mechanism of fibrolite formation in metapelitic rocks of the contact aureole of Mashhad granite is examined in this study. According to textural features, fibrolite considered to be disharmonious. Textural evidence strongly suggests that most of the fibrolite in this aureole are formed by decomposition of biotite. Fibrolite produced late in the thermal history of the aureole through a react...

full text

نقش گارنت در تفسیر سنگ‌زایی همبافت گرانیتوئیدی بروجرد و هاله‌ی دگرگونی آن

Pyralespite garnet group (Almandine group) is common minerals in the metamorphic and igneous complex of Boroujerd area. Moreover, Almandin (Fe enriched garnet) is the most common mineral but the content of Spessartin (Mn enriched garnet) is high in this area. The changes of mineral composition in different grains show that these minerals are zoning chemical and core to rim composition is varied...

full text

بررسی شرایط ترمودینامیکی تشکیل سنگ‌های دگرگونی ناحیه‌ای در کمپلکس توتک (جنوب‌شرق بوانات)

کمپلکس دگرگونی توتک در بخش جنوبی پهنه سنندج-سیرجان از جمله مناطقی است که در آن واحدهای سنگی پالئوزوئیک رخنمون دارد. این مجموعه دگرگونی به طور غالب از تناوبی از مرمر، شیست، آمفیبولیت و گنایس با سن کامبرین تا کربنیفر زیرین تشکیل شده است. دماسنجی با روش گارنت-بیوتیت و همچنین، فشارسنجی با روش گارنت-بیوتیت-موسکویت بر روی شیست‌های سیاه‌رنگ کمپلکس توتک بیانگر دمای 423 درجه سانتیگراد و فشار 6/1 کیلوبار...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 1  issue 2

pages  77- 94

publication date 2010-08-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023